Brisbane - Cairns

Hier zit ik dan op Brisbane airport zonder verhaal. Mn laatste stukje schreef ik een maand geleden in Brisbane en daar ben ik nu dan weer. Ik ben inmiddels zo’ n 2000km omhoog geweest en een paar dagen geleden weer 2000km teruggevlogen. Ik heb echt een supertijd gehad in Queensland en ik zal zo goed mogelijk beschrijven hoe dat is verlopen.

Na enkele dagen in Brisbane zelf gingen Pim en ik op de laatste dag naar de Australia Zoo. De dierentuin van de wereldberoemde croc hunter, Steve Irwin! Het was een dure grap, maar we vonden toch dat we het gezien moesten hebben. We hebben onder andere olifanten gevoerd, koala’s & kangeroos geaaid en een aaaaaamazin krokodillenshow gezien! Kortom, zeker de moeite waard!

De volgende dag was het tijd voor deel twee van de oostkust, Brisbane-Cairns. De eerste stop na Brisbane was Noosa. Hier hebben we eerst twee nachten in een hostel geslapen en rondgelopen in Noosa zelf. Ook hebben we hier een ochtend surfboards gehuurd, alleen werd dit een beetje een teleurstelling aangezien de zee heel wild was en bovendien vol zat met andere surfers. 1 Juni was het dan tijd voor de eerste geplande trip, een kano-tour van 3 dagen in de Noosa Everglades. We hadden redelijk wat verwachtingen! Bij het Greyhound busstation werden we opgehaald door een busje en nadat we nog even boodschappen hadden gedaan werden we doorgereden naar het Gagaju bushcamp. De eerste nacht zouden we in hangmatten in een soort van hut slapen en daarna twee nachten in de tent. Samen met de jongens die in het busje zaten hadden we een heel groot pakket worstjes gekocht, dus was het al gauw tijd voor een bbq! s’ Avonds hebben we bij het kampvuur gezeten en was het daarna tijd voor een wat oncomfortabele nacht. De volgende morgen moesten we vroeg op voor een ‘briefing’ . Hier werd duidelijk dat het meer kano-huur was dan een kano- tour. Er werd ons verteld welke kant we op moesten peddelen en waar we eventueel konden stoppen, geen gids.. niemand! De volgende teleurstelling was het weer; regen! Geen pijpenstelen, maar grijze wolken en miezer, de hele dag door. Desalniettemin was het achteraf gezien wel erg leuk. We waren met 5 boten en hebben er het beste van gemaakt, dat zeker! En zo ging ook onze twee dag, overdag op het water en in de avond rond het kampvuur!

Terug in Noosa hebben we vrij weinig gedaan en zijn de volgende dag samen met wat mensen van Gagaju vertrokken naar Hervey Bay. De volgende tour stond op het programma, een 3daagse Fraser Island tour! Na ingecheckt te zijn in het hostel van de organisatie maakten we kennis met de andere van onze groep. Het zou een vrij kleine groep zijn, twaalf man. 6 Juni was het al vroeg tijd om te verzamelen voor een briefing, daarna gingen we met twee 4WDrives richting de ferry. Eenmaal op het eiland reden we naar Lake Mckenzie, een superblauw meer. Daarna hebben we veel kilometers gemaakt over het strand en verschillende dingo’ s gespot. We zijn toen ook gestopt bij een gestrande walvis. Heel zielig lag dit megabeest op het strand en werd natgehouden door vrijwilligers. Ook werd er met man en macht een soort van kuil gegraven in de hoop dat het tij hem die avond mee de zee in zou nemen. Hierna zijn we doorgereden naar een scheepswrak wat al jaren op het strand van Fraser ligt. Toen was alweer tijd om ons kamp op te zoeken. Achter een duin, vlak bij de zee stonden een aantal tenten, ultiem kamperen tussen de dingo’s! Onze gids had een aantal ‘dingosticks’ verzameld voor als we naar de wc moesten. Als er dan een dingo te dicht bij kwam moesten we deze stok naar hem gooien. De dingo’ s op Fraser zijn (honds)brutaal! Als je even niet oplet staan ze achter je of als je de tent niet dichtdoet, gaan ze gewoon naar binnen. Na een gezellige avond in het kamp waren we allemaal vrij moe van deze lange dag! Dag nummer twee op fraser begon luid, onze gids wekte ons met een pan en een pollepel. Als eerst reden we naar een meer tussen de duinen en vervolgens namen we een kijkje bij de walvis. Deze was die avond ervoor niet mee de zee ingegaan en was gestorven. Hij lag daar op het strand omringd en aangevreten door dingo’ s. Erg triest, maar ook erg bijzonder om zo’ n flink beest van zo dichtbij te zien. Daarna reden we naar het noorden van het eiland waar de champagne pools op ons stonden te wachten. Een zwembad omringd door (scherpe) rotsen die gevuld wordt door de golven en wat heel veel schuim oplevert. Twee Nederlanders uit onze groep hadden een gopro camera, die deze geweldige situaties hebben vastgelegd! Als afsluiter van de dag zijn we nog bij Eli creek geweest , een creek met heel helder water.

Op de laatste dag hebben we nog een ‘ rainforest-walk’ gedaan en zijn toen teruggekeerd naar de ferry. We verbleven nog 1 nacht in hetzelfde hostel en hebben die avond met de hele groep pizza gegeten. De volgende morgen namen we afscheid en zijn Pim&ik naar een ander hostel in Hervey Bay verhuisd. Mede omdat ze hier gratis wifi hadden en we die nacht Nederland-Denemarken wilden kijken. Die nacht werkte de livestream niet en probeerde we het via Skype en jawel, net alsof ik even thuis was! Helaas was de wedstrijd erg teleurstellend en ging ik om 5uur snel mn bed in!

Na het verwerken van het verlies en een gratis ontbijt was het tijd om Hervey Bay te verlaten. We zouden die middag in Agnes Water aankomen. Eenmaal aangekomen bleek er niet heel veel te doen en waren we blij dat we er maar 1 nacht verbleven. Overdag zijn we via het strand naar 1770 gelopen, zo’ n 10 km verderop. Dit is het punt waar Captain Cook in 1770 de 2e keer aan land kwam in Australie. We waren uitgeput en wilden terug gaan liften. Na aan de praat te zijn geraakt met een vrouw op de parkeerplaats, reed zij ons terug naar het hostel, ongelooflijk die ozzies! Om 21uur namen we de nachtbus naar Airlie beach. Een busrit van 10uren, gelukkig zat er niemand naast me en heb ik prima geslapen. Om 7uur kwamen we aan in het zonovergoten Airlie beach. Die tien uur hebben qua weer echt het verschil gemaakt! In het hostel kwamen we allemaal mensen van de voorgaande tours tegen, wat natuurlijk superleuk was! Die middag hebben we voornamelijk bij de lagoon van Airlie rondgehangen.

13 juni, de dag van Nederland-Duitsland, begon onze Whitsunday zeil-tour en zouden we die wedstrijd dus missen. Uitgecheckt, tassen naar de kluisjes gebracht en naar de haven gelopen. Daar maakte we kennis met de groep, de crew en de kaptein. Nadat we onze slippers hadden ingeleverd was het tijd om het water op te gaan. Nadat de bedden verdeeld waren ging de motor uit en ging het zeil omhoog. Aan het einde van de middag was het tijd om voor het eerst te snorkelen! We werden met een kleiner bootje richting het reef gevaren. Eenmaal onder water is het zo ongelooflijk mooi! Zo stil en er is zo veel te zien. Van geel tot blauwe vissen en van mega tot minivisjes, eigenlijk onbeschrijflijk! De tweede dag hebben we nog twee keer gesnorkeld en hebben voornamelijk op het dek in de zon gelegen. Na nog een walvis gespot te hebben op de laatste dag, keerden we terug naar de haven. Ook deze tour was tot een einde gekomen. We gingen weer terug naar hetzelfde hostel in Airlie waar we voor die avond ook een tafel hadden voor de ‘ Spank me afterparty'.

Na nog enkele dagen genoten te hebben van het mooie weer in Airlie vertrokken we naar Townsville. Daar gingen we met ferry naar Magnetic Island. We verbleven in een hostel, wat eigenlijk de naam resort moet krijgen. Strand voor de deur, zwembad, bungalows en hangmatten, kortom: genieten! De eerste dag hebben we ook echt helemaal niets gedaan behalve luieren in de zon. De tweede dag werden we actiever en zijn we gaan wandelen naar een plaats waar rockwallabies waren. De terugweg werd iets avontuurlijker omdat we een pad via het bos kozen. We zagen kukkaburra’s, salamders, nog meer wallabies en een slang! Dat was nummer 5, want op Fraser kronkelde er ook 2 rondom ons kamp. Het was een mega- detour, maar wel met hele mooie lookouts over het eiland.

Na drie nachten was het tijd om afscheid te nemen van dit paradijsje. De volgde stop was Mission beach. We hadden tijd voor 1 nacht daar, dus die tijd moesten we optimaal benutten. Toen we aankwamen konden we gelijk weer het busje in voor een ‘ wallaby en cassowary (soort van struisvogel) spot –tour’ ! En de volgende morgen was er een gratis rainforest –walk, waar we weer een cassowary tegen het lijf liepen. Na exact 24uur in Mission Beach stapte we voor de laatste keer de Greyhound in, op naar Cairns!

Daar kwamen we in de avond aan en konden dus gelijk naar de bar voor onze gratis maaltijd. Cairns was wederom echt een vakantieplek! Palmbomen, een kamer met balkon, talloze souvenirshops, een lagoon en heel veel bars. Na twee nachten besloten Pim, Henry en ik een campervan te huren en daarmee 3dagen nog meer naar het noorden te trekken. Het was een kleurrijke wagen met als slogan: ‘ Go hard or go home!’ . Onze 3-daagse roadtrip bestond voornamelijk uit regenwoud met velen lookouts en walks. Het laatste beetje australische natuur voor voorlopig! Terug in Cairns waren mijn laatste 2dagen aangebroken, deze heb ik voornamelijk in de winkels gespendeerd. Mijn laatste avond hebben we met een aantal mensen gegeten in een Irisch pub en dan was het de volgende morgen tijd om dag te zeggen =( ! Het echte einde was in zicht, maar eerst nog twee dagen Brisbane.

Bij het boarden werd mijn instapkaart geweigerd en kreeg ik een nieuwe met een businessclass seat. Dit was voor het balans van het vliegtuig, prima! Helaas duurde de vlucht maar 2uur.. In Brisbane heb ik mijn bankaccount gestopt en rondgelopen in de stad. Daar zag ik dat er die avond een grote rugbywedstrijd werd gehouden in het stadion tegenover mijn hostel. Ik ben bij het stadion gaan kijken het bleek de wedstrijd: Brisbane Broncos Vs. Cronulla Sharks te zijn. Ik heb toen maar gelijk een kaartje gekocht, wan ik vond het wel een mooie Australische manier om mn laatste avond down under te beleven. Helaas verloren de Broncos, maar dat mocht de pret niet drukken.

Dat was dan mijn laatste avond na 143 dagen in Australie. De eerste week wist ik niet waar ik aan begonnen was, maar ik snap nu echt niet waar ik me zorgen over heb gemaakt. Ik heb de tijd van mijn leven gehad en ik ga de ultieme vrijheid en zoveel mooie natuur zeker missen. Maar, ik kan ook wel uitkijken naar comfort. Niet te hoeven nadenken waar ik die avond slaap, geen gedoe meer met een wereldstekker en het leven in een huis in plaats van uit een tas. Voordat ik mijn eigen bed weer in kan, ga ik eerst nog een week in Bangkok vertoeven! Op naar de Thaise Baht!