Noordwaarts

Heyy folks! Ik wilde omhoog en ging omhoog, dat is wat ik te vertellen heb! Een snelle update, niet zo lang als de vorige. Nadat Wendy vertrok heb ik een week bijgeboekt in Sydney. In deze week wilde ik de auto verkopen om vervolgens richting het noorden te gaan per trein&bus.

Na veel rare reacties op de auto besloot ik naar de garage te gaan om te kijken wat ze er voor over hadden. Op Koninginnedag had ik een afspraak. De avond daarvoor nog flink koningennacht gevierd met een heleboel Nederlanders en de volgende morgen naar Strathfield gereden. Helaas kon de man niet heel veel geven voor deze, door velen geliefde gouden Toyota, maar ik heb er toch voor gekozen om afstand te doen. Ik kon nu plannen maken voor de komende 2 maanden, heerlijk!

Pim was die week ook weer aangekomen in Sydney en we besloten samen een buspas voor de Greyhound aan te schaffen. Ik vlieg in juli terug vanaf Brisbane, dus of ik tot aan Brisbane of Cairns wilde gaan was nog even een moeilijke keuze. Uiteindelijk heb ik toch gekozen om helemaal door naar Cairns te gaan aangezien ik nog 2 hele maanden de tijd heb. Bovendien is er nog zo veel te doen en te zien na Brisbane!

De laatste dagen in Sydney stelde eigenlijk niet veel voor. Ik heb één dag nog voor de laatste keer Sydney van een andere kant bekeken. Ben toen samen met een Nederlander naar het ‘Sydney aquarium’ geweest en daarna naar ‘The Sydney Tower Eye’, een megatoren midden in stad. Ik heb op 300m hoogte bij zonsondergang afscheid genomen van deze topstad!

Donderdag was het dan zover, vaarwel Sydney! Pim en ik namen de trein naar Newcastle en kwamen daar drie uur later aan. Hier liepen we naar het huis van iemand die Pim kent, daar konden we twee nachten slapen. De volgende dag hebben een mooie wandeling gemaakt door Newcastle en in de avond zijn we, iets later dan 8uur, twee minuten stil geweest. Zaterdag namen we afscheid en stapten we op de bus naar Port Stephens. Hier hadden we een hostel geboekt in Anna bay en rond 14uur kwamen we aan op deze vette plek. Het is een soort van camping met bungalows. Écht midden in de natuur, supervet! We zijn die middag nog naar One mile beach gelopen en hebben wat rondgekeken. Savonds hebben we met 2 Duitsers ‘The hangover part 2’ in de schuur gekeken.

Gister, een dag die de boeken ingaat als ‘avontuurlijk’! We huurden mountainbikes bij het hostel en gingen vanaf Anna bay door het Tomaree National park fietsen. We kwamen al gauw op een stuk speciaal voor 4WDs. We fietsten heuvel op, heuvel af op zand, grind en houtsnippers. Zo af en toe namen we de verkeerde afslag en eindigden we op een doodlopend stuk. Het was redelijk zwaar en aangezien ik niet goed ben in zowel klimmen als dalen, ging ik al snel onderuit. Maar gelukkig had ik een mooie helm en was het zeker de moeite waard! Toen we weer in de bewoonde wereld waren, bleken we in Shoal bay te zijn. Hier hebben we een ijsje gegeten en hebben de fietsen neergezet om te gaan lopen naar de ‘Tomaree lookout’. Bovenop de berg zouden we een mooi uitzicht over de baai te zien krijgen. Op een bepaald punt konden we via een soort van bypass omhoog, een rocky track. Dit begon leuk en aardig, maar toen we het pad kwijt waren werd het steeds lastiger om omhoog te komen. We hebben uiteindelijk zo’n 3 kwartier naar het pad gezocht en hebben onderweg velen rotsen beklommen. We waren natuurlijk veel te ver van het pad af, maar we hebben wel hele mooie dingen gezien! Wederom zeker de moeite waard! Daarna zijn we nog doorgefietst naar Nelson bay en hebben natuurlijk ook even een kijkje genomen bij Dutchmans bay! Dit zagen we bij zonsondergang, dus de baai was oranje, hoe toepasselijk?! Het werd heel snel donker en we moesten nog een heel eind terug naar Anna bay. In het donker, op een 80km weg, links, zonder licht > noooit meer ! Maar we hebben het overleefd!


Toen we terug in het hostel waren, kwam de eigenaar ons vertellen dat de maan vandaag heel speciaal zou zijn. Hij zou het dichtst bij de aarde zijn in 20 jaar, bovendien was ie helemaal vol. En aangezien de maan de zee stuurt, was het water veel verder op het strand dan normaal. We konden, samen met 3 andere, met hem mee in zn busje naar het strand. Via een hobbelige zandweg zijn we de maan op het stukje overgebleven strand gaan bekijken, geweldig! Terug in het hostel kwam deze gekke man aanzetten met een phyton. Een slang, mn favoriet! Sommige, waaronder Pim, vonden het leuk om deze slang in hun nek te leggen, maar ik bedankte vriendelijk!

Vanmorgen moesten we uitchecken en hebben onze bagage bij de receptie gelaten. We huurden een sandboard en zijn toen met de eigenaar meegereden naar Anna bay. Daar bevinden zich de hoogste zandduinen van het zuidelijk halfrond, een perfecte plek om te sandboarden dus! Op het zand wat nu overal zit na, was het erg leuk om te doen! In de middag zijn we terug gegaan naar het hostel en hebben we de bus gepakt naar Newcastle. Hier zijn we naar een hostel vlakbij het station gelopen en blijven hier nu 1 nachtje. Morgenochtend vroeg gaan we met de Greyhound naar Port Macquarie. Nog verder omhoog, nog meer zon!